Rzeczy Wspólne 33

Trzeci Kryzys

„Jak będzie wyglądał świat po wy­graniu z epidemią COVID-19? To py­tanie bardzo często padało wiosną. Dziś zeszło na dalszy plan, wraz ze statystyką zakażonych i umierają­cych. No i wyborami. Fakt, że mniej się martwimy o przyszłość, wcale nie oznacza, iż tamten alarm był fałszy­wy. Może hipotezy stawiane w kwiet­niu czy maju okazały się zbyt daleko idące, a gospodarcze konsekwencje nie tak dotkliwe, jak się obawiano. Jak zatem obchodzić się z pandemią?

„Znacznie właściwsze będzie spojrzenie na koronawirusa jak na czas prób, którym zostaliśmy pod­dani i poddawani jeszcze będziemy” – pisze w tym numerze Marek Wró­bel, wyliczając zarazem najważniejsze z tych prób. W innych tekstach sta­ramy się opisać krajobraz po bitwie w dziedzinach tak różnych jak sport czy globalny układ sił. Prognozując ostrożnie, bo sytuacja jest dynamicz­na, a potencjał zagrożenia wciąż nie do przewidzenia.

Jedno jest natomiast oczywi­ste. Mamy w tym roku do czynienia z dwiema pandemiami. Druga dzie­je się w ludzkich głowach. Wojciech Stanisławski zauważa, że znaczna część opiniotwórczej elity Zacho­du spragniona jest rewolucji, myśląc o niej w kategoriach nie tyle nawet politycznych, ile eschatologicznych – jako o nadziei na przemianę i od­nowienie świata. W jakim duchu?! Cierpnie skóra, gdy się czyta, jakie wi­zje śnią się publicystom „Guardiana” czy „Washington Post”.

Wybory w Polsce odbyły się tak, jakby pandemia tylko nam się przy­śniła albo została pokonana przez nokaut. Andrzej Duda zwyciężył, zdo­bywając kosmiczną liczbę głosów, ale z pewnością nokaut to nie był. Skoń­czyły się wybory, zaczynają schody.”

Redaktor naczelny: Piotr Legutko