Polska A i B. Prawda czy mit?
Czy podział Polski na A i B ma swoje uzasadnienie?
Na pewno istnieje problem opóźnienia gospodarczego Polski wschodniej. Region ten rozwija się w znacznie wolniejszym tempie niż reszta kraju. Jednak coraz więcej innych regionów także nie nadąża. Wykształcają się ośrodki dynamiczniejszego rozwoju – duże miasta, których przewaga ekonomiczna stale wzrasta. Dotychczasowa strategia, bazująca na funduszach unijnych ma słabe perspektywy – środki te są zbyt małe, a ich przeznaczenie nie zawsze przyczynia się do zmniejszania różnic. Ponadto strategie transferów i dotacji okazały się nieskuteczne w innych krajach zmagających się z podobnymi problemami. Co więcej, sama rozbudowa infrastruktury nie przyczynia się do zmniejszenia różnic i nie należy jej rozpatrywać jako receptę na przedstawiony problem.
Co jest tak to kluczem do rozwiązania tego problemu? Na pewno po części rozwiązaniem jest stworzenie zintegrowanej strategii działania, która umożliwi wykorzystanie potencjału w pełni. Należy stworzyć plan rozwoju, który postawi konkretne cele przed regionem. Według tego można kierować działania oraz dokonywać ich oceny. Najsilniejszy wpływ w tej materii miałaby inicjatywa lokalnej społeczności. Odgórne działania powinny przede wszystkim skupić się na wyrównywaniu różnic infrastrukturalnych oraz przede wszystkim w kapitale ludzkim. Przy tym należy zaznaczyć, że skierowane one przede wszystkim powinny być na ludzi młodych. Należy wspierać ich przedsiębiorczość i pozwolić na rozwój innowacyjności. Stąd bardzo istotne jest wspieranie ośrodków akademickich i postawienie na rozwój ich kadry. Powinno się to odbywać przy udziale inwestorów. Oddolne inicjatywy musiałyby polegać na stworzeniu środowiska przyjaznego inwestycjom. Pole do rozwoju jest przede wszystkim w obszarze instytucjonalnym – usprawnianie instytucji, aby były wsparciem dla biznesu, a ponadto tworzenie ułatwień prawnych na szczeblu lokalnym. Rozwój kapitału ludzkiego jeszcze w większej mierze zależy od działań regionów. Muszą one być uzupełnieniem dla polityki państwowej lub unijnej.
Co można zrobić więcej i skąd takie wnioski? Zapraszamy do lektury raportu.
[wpfilebase tag=file id=15 /]
